BECKER – RADIO DO MERCEDESA

Po zakończeniu II Wojny Światowej samochody a już na pewno radia samochodowe nie były towarami pierwszej potrzeby, dlatego trzeba było poczekać do początku pięćdziesiątych lat by uruchomić ich produkcję. Pierwszy był Blaupunkt który ” reanimował” swój przedwojenny model. Jednak rynek potrzebował nowoczesnego radia bo czas biegł szybko do przodu. Młody, zdolny niemiecki inżynier Max Egon Becker już w 1949 roku przedstawił nowoczesny model odbiornika własnego pomysłu koncernowi Mercedesa i już w dwa lata później jego radio zamontowane w wyścigowym bolidzie Mercedesa pomogło zwyciężyć podając kierowcy informacje drogowe i dokładny czas. Drzwi kariery dla Maxa Beckera otwarły się a jego zakład zaczął się prężnie rozwijać. Mercedes zakładał w swych autach radia Beckera co było doskonałą reklamą i gwarantowało rozwój firmy. Max – pasjonat wyścigów samochodowych od pewnego momentu zaczął nazywać swe wyroby nazwami poszczególnych wyścigów: Monaco, Mexico, Monza…. Odbiorników z początku produkcji przetrwało bardzo niewiele podobnie jak i samochodów z tych lat ze względu na małą skalę produkcji. My spotykać się będziemy raczej z radiami Beckera z połowy 50 lat i późniejszymi  montowanymi do Mercedesów Adenauer i podobnych i dlatego zacznę opis od kultowego modelu Mexico z 1954 roku. Cechą charakterystyczną był automatyczny system wyszukiwania stacji który nie absorbował uwagi kierowcy, wystarczyło tylko nacisnąć na duży klawisz pod skalą aby radio zaczęło automatycznie wyszukiwać stację i strojenie zatrzymywało się gdy natrafiło na sygnał, gdy kierowca chciał posłuchać innej stacji to nacisnął znów klawisz i system szukał dalej w kółko. Z uwagi na to że w tym rozwiązaniu zastosowanych było wiele kółek zębatych podobnych do zegarkowych wiele osób uważa że firma Maxa Beckera ma dużo wspólnego z koncernem Becker produkujących od XIX wieku zegary, nic bardziej mylnego, to jest konstrukcja opatentowana przez Maxa Beckera i sprawdzająca się nawet w dzisiejszych czasach kiedy na UKFie zrobiło się bardzo ” ciasno”. Muszę dodać że w mercedesach zastosowano antenę teleskopową, automatyczną firmy Hirshmann która doskonale współpracowała  z radiami Beckera. Gdy włączało sie radio pokrętłem to antena teleskopowa samoczynnie się wysuwała a gdy wyłączało się radio to się chowała. Najbardziej był popularny model Hirschman 6000  montowany seryjnie w Mercedesach z połowy 50 lat.  Najważniejszy w antenie jest silnikszczotkowy o 2 uzwojeniach na stojanie który za pomocą przekładni napędza szpulę na której zwija się żyłka składająca i rozkładająca antenę teleskopową. W antenie jest też przekaźnik i dwa styki krańcowe wyłączające silnik po rozłożeniu i złożeniu anteny. Do tego celu służy specjalna tarcza z rowkiem która jest sprzężona z mechanizmem a specjalny wodzik wyłącza silnik gdy antena całkowicie się wyciągnie oraz gdy się złoży. Gdyby nie było tych krańcówek to silnik mógłby się spalić. Oprócz zabezpieczenia elektrycznego jest w antenie też specjalne sprzęgło gdy na przykład zamarznie zimą antena , sprzęgło chroni też silnik przed przeciążeniem. Z anteny wychodzą 3 przewody: masa samochodu, plus 12V i trzeci który podłącza się do specjalnego wyprowadzenia w radiu, pojawia się na nim 12V gdy załączymy radio.